Korporektomia szyjna
Korporektomia (z łacińskiego corpus – trzon i -ektomia – wycięcie) jest zabiegiem chirurgicznym polegającym na usunięciu znacznej części trzonu kręgu, masywnego elementu znajdującego się w przedniej części kręgu. W miejsce usuniętej kości wstawia się kość własną, najczęściej pobraną z talerza biodrowego (cześć miednicy) lub syntetyczny implant.Aby ustabilizować kręgi konieczna jest dodatkowa stabilizacja, zazwyczaj w tym celu za pomocą śrub przykręcana jest płyta.
Wskazania
Zabieg korporektomii wykonywany jest w niektórych schorzeniach, takich jak:
- po urazach, gdy doszło do złamania trzonu kręgu (lub kręgów)
- po usunięciu guza nowotworowego z trzonu kręgu
- w zaawansowanej, wielopoziomowej chorobie zwyrodnieniowej, gdy sama discektomia przednia nie gwarantuje zadowalającego uwolnienia struktur nerwowych, tj. rdzenia kręgowego i korzeni nerwowych
Przebieg zabiegu
Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym. Pacjent leży na plecach z głową odgiętą i nieznacznie zwróconą do boku. Linię cięcia skórnego na szyi, zazwyczaj długości ok.5-7 cm, oznacza się na podstawie zdjęcia RTG. Po nacięciu skóry i odpreparowaniu na tępo (praktycznie bez rozcinania tkanek) mięśni i pozostałych tkanek oraz po odsunięciu przełyku i tchawicy na stronę przeciwną dochodzi się do kręgosłupa. Po kontrolnym zdjęciu RTG za pomocą noża i kleszczyków starannie usuwa się dwa krążki międzykręgowe sąsiadujące z usuwanym trzonem. Następnie za pomocą wiertarki szybkoobrotowej i kleszczyków usuwa się większość trzonu. Po usunięciu uzyskuje się doskonały wgląd w kanał kręgowy, w którym biegnie rdzeń kręgowy otoczony workiem oponowym. Po poszerzeniu resekcji można uwidocznić i uwolnić korzenie nerwowe. W powstałą szczelinę implantuje się własny materiał kostny (np. pobrany z talerza biodrowego lub z kości strzałkowej) bądź syntetyczny implant, wykonany z tytanu lub zbliżonego do plastiku materiału o nazwie PEEK. Całość należy dodatkowo obłożyć fragmentami kości w celu zapewnienia optymalny warunków do zrostu kostnego. Konstrukcja taka jest niestabilna i wymaga wzmocnienia, najczęściej za pomocą płyty przykręcanej śrubami. Dodatkowo, zwłaszcza gdy usuwany jest więcej niż jeden trzon konieczna jest uzupełniająca stabilizacja śrubami i prętami, implantowanymi w tylnej części kręgosłupa.
Po zabiegu
Przy niepowikłanym przebiegu pacjent opuszcza szpital w 2-5 dobie po zabiegu. Po zabiegu konieczne jest noszenie półsztywnego kołnierza ortopedycznego przez 6 tygodni. Często przez około tydzień utrzymuje się chrypka i ból przy połykaniu, dolegliwości te są następstwem przesuwania przełyku i tchawicy. Należy pamiętać, że wypis ze szpitala nie jest końcem leczenia. Do trwałego efektu niezbędny jest zrost kostny pomiędzy sąsiednimi trzonami, implant międzytrzonowy służy jedynie do zachowania odpowiedniej odległości i wypełnienia przestrzeni. Typowo w ponad 90% przypadków dochodzi do zrostu w ciągu 3-12 miesięcy. Użycie kości własnej jako wypełniacza zwiększa prawdopodobieństwo uzyskania zrostu kostnego, niestety odbywa się to kosztem dodatkowego dyskomfortu w miejscu pobrania materiału. Czynniki istotnie zaburzające zrost to m.in. palenie tytoniu i cukrzyca.
Możliwe powikłania
Często występuje opisywana powyżej chrypka i ból przy połykaniu. Bardzo rzadko może powstać krwiak, nawet pomimo obecności drenu. Sporadycznie może dojść do trwałego uszkodzenia korzeni, rozerwania opony twardej otaczającej rdzeń kręgowy, krwotoku z tętnicy czy najgroźniejszego powikłania: porażenia kończyn. Pozostałe powikłania jak infekcja występują nie częściej niż przy innych czystych zabiegach chirurgicznych.