Skolioza to skomplikowane schorzenie dotyczące całego organizmu, nie tylko kręgosłupa, z tego powodu leczenie powinno być kompleksowe i starannie zaplanowane. W zależności od oceny klinicznej lekarza i wyników badań diagnostycznych lekarz ustala plan leczenia skoliozy.

Decyzję o konieczności leczenia skoliozy warunkują przede wszystkim dwa czynniki:

1. Dojrzałość kostna pacjenta (lub raczej, jak wiele można się spodziewać jeszcze wzrostu).
2. Stopień krzywizny kręgosłupa.

Choć przyczyna skoliozy idiopatycznej nie jest znana, anatomia i progresja deformacji kręgosłupa została dość dokładnie poznana. Zasadniczo, młodszy pacjent i większe krzywienie, tym bardziej prawdopodobny jest postęp skrzywienia.
Zasadniczo istnieją trzy możliwości leczenia skoliozy idiopatycznej: Obserwacja, leczenie gorsetem, operacja korekcji skoliozy. Nie została udowodniona skuteczność jakichkolwiek ćwiczeń w leczeniu skoliozy idiopatycznej, również leczenie gorsetowe pozostaje w według najnowszych doniesień badań medycznych sprawą dyskusyjną. Główną metodą leczenia pozostaje więc leczenie operacyjne.

Nie istnieje według aktualnej wiedzy medycznej także profilaktyka skoliozy idiopatycznej, poza badaniami przesiewowymi w szkołach mających wyłącznie na celu wychwycenie dzieci chorych na skoliozę idiopatyczną. Gimnastyka korekcyjna w szkołach, noszenie lekkich, wygodnych plecaków, nawet najlepszego obuwia, zapewnienie dużej aktywności ruchowej dziecku może bardzo pozytywnie wpływać na kształtowanie prawidłowej postawy ciała dziecka, zakorzenić w dziecku potrzebę regularnej aktywności sportowej, nie wpłynie jednak na pojawienie się czy postęp deformacji kręgosłupa spowodowany skoliozą idiopatyczą.