Termin skolioza jest używany do określenia nieprawidłowego skrzywienie kręgosłupa w płaszczyźnie czołowej (czyli patrząc en face), nie od razu musi to oznaczać chorobę lub pewną diagnozę. Skrzywienie kręgosłupa (skolioza) może występować w postaci krzywej (w kształcie litery C) lub dwóch krzywych (w kształcie litery S). Boczne skrzywienie kręgosłupa (skolioza) może wynikać między innymi z nierównej długości kończyn dolnych, ze zmian przeciążeniowych czy bólowych kręgosłupa, które powodują nierówne napięcie mięśni przykręgosłupowych. Zmiany te mogą być odwracalne, przejściowe lub nie wymagać leczenia.

Najczęściej jednak pod terminem skolioza rozumiemy tak zwaną skoliozę idiopatyczną, czyli genetycznie uwarunkowane schorzenie, które powoduje trwałą i postępującą deformację kręgosłupa w trzech płaszczyznach (zobacz ilustracje poniżej):

• skrzywienie w płaszczyźnie czołowej (boczne skrzywienie kręgosłupa)
• skrzywienie w płaszczyźnie strzałkowej (zmiana naturalnych krzywizn: kifozy i lordozy)
• skrzywienie w płaszczyźnie poziomej (rotacja i torsja kręgów: deformacja samej struktury kostnej trzonu, jego obrót wokół własnej osi)

Skolioza zazwyczaj rozwija się w górnej części pleców (kręgosłup piersiowy) lub środkowej czyli między kręgosłupem piersiowym i lędźwiowym, może rzadziej również wystąpić tylko w dolnej części pleców (kręgosłup lędźwiowy).

Skoliozą określa się zniekształcenie wynoszące ponad 10° w płaszczyźnie czołowej. Skrzywienia poniżej tej wartości nie są najczęściej uważane za patologię, dotyczą aż 17% zdrowej populacji, nie są najczęściej przyczyną dolegliwości bólowych czy innych.

Płaszczyzny deformacji
1 – skrzywienie w płaszczyźnie czołowej (boczne skrzywienie kręgosłupa).
2 – skrzywienie w płaszczyźnie poziomej (rotacja i torsja kręgów: deformacja samej struktury kostnej trzonu, jego obrót wokół własnej osi).

Skrzywienie w płaszczyźnie strzałkowej (zmiana naturalnych krzywizn: kifozy i lordozy).