Diagnostyka skoliozy

Wczesne rozpoznanie ma zasadnicze znaczenie dla leczenia skoliozy, które jest wtedy najbardziej efektywne. Ogólnie rzecz biorąc, osoby z rodzin w których występowała skolioza idiopatyczna są bardziej narażone na rozwój skoliozy i te osoby powinny zostać pod okresową opieką lekarza specjalisty. Wczesne wykrycie skoliozy pozwala na wybranie odpowiedniego momentu do podjęcia leczenia skoliozy, pozwala na dostatecznie długi czas poświęcony na edukację dziecka i rodziców a także na dokumentację radiologiczną schorzenia.
Najczęściej skoliozę rozpoznają rodzice, zauważając asymetrię tułowia dziecka lub wykrywana jest w badaniach przesiewowych w szkole lub przy okresowych badaniach u lekarza pediatry. Podczas rutynowego badania lekarskiego, wykonuje się tak zwany test Adamsa, który polega na zwykłym zgięciu tułowia do przodu z wyciągniętymi rękami w kierunku podłogi przy wyprostowanych kolanach i obserwacji przez lekarza grzbietu do tyłu. Test ten ukazuje asymetrię ciała związaną z deformacją rotacyjną kręgosłupa, charakterystyczną dla skoliozy. W przypadku dodatniego testu Adamsa, kolejnym krokiem jest wykonanie diagnostyki radiologicznej.
Ocena kliniczna lekarza specjalisty zazwyczaj obejmuje badanie lekarskie, w trakcie którego lekarz upewnia się, że nie istnieją deficyty neurologiczne. Objawy neurologiczne z powodu skoliozy są rzadkie, ale konieczne do sprawdzenia, ponieważ mogą sugerować inne, rzadkie przyczyny występowania skoliozy na przykład wynikające z wad wrodzonych rdzenia kręgowego.
Wykonane zdjęcie radiologiczne potwierdza rozpoznanie skoliozy i pozwala na zmierzenie wielkość krzywizny kręgosłupa – wyznaczenia tak zwanego kąta Cobba (ilustracje poniżej). Zdjęcia radiologiczne dają lekarzowi również pewne wskazówki co do dojrzałości kostnej pacjenta, które mogą mieć wpływ na decyzje lecznicze.

Pomiar kąta skoliozy. Na ilustracji zaznaczono sposób oznaczania kąta Cobba.

RTG – skolioza degeneracyjna

W rzadkich przypadkach lekarz może również zdecydować się na wykonanie rezonansu magnetycznego, gdy w badaniu występują jakieś deficyty neurologiczne, czy inne odchylenia od typowego obrazu skoliozy idipatycznej przykładowo lewostronne skrzywienie w odcinku piersiowym (skolioza idiopatyczna jest prawie zawsze prawostronna) lub gdy dziecko jest jeszcze bardzo młode. Badanie rezonansu magnetycznego może przykładowo potwierdzić podejrzenie uszkodzenia rdzenia kręgowego spowodowanego wadą wrodzoną czy guzem, wykluczyć zmiany w mózgowiu, mogące również powodować deformacje kręgosłupa.